Maak kennis met onze zorgassistent Merel

Geplaatst op: dinsdag 26 september 2023

Ondanks dat haar moeder en schoonzus allebei in de zorg werken, zag Merel Griffioen (26 jaar) dit nooit echt als iets wat bij haar past. Ze heeft Internationale Ontwikkelingsstudies gestudeerd aan de Universiteit in Wageningen. Tijdens haar studie ging ze als bijbaan in de weekenden bij de Nudehof als woonassistent aan de slag. Ze wilde graag iets betekenen voor ouderen en met mensen in contact komen. Dit bleek zo leuk, dat ze ook steeds meer doordeweekse diensten ging werken en 2,5 jaar later zelfs een cursus tot zorgassistent heeft afgerond. Inmiddels heeft de ouderenzorg haar hart gestolen en gaat Merel in september starten met de opleiding tot mbo-verpleegkundige. Ze vertelt je graag meer over haar reis bij Opella.

‘Na het afronden van mijn studie ben ik bij de Nudehof blijven werken. Ik kreeg de mogelijkheid om samen met drie andere collega’s een cursus tot zorgassistent te volgen. Hier heb ik verschillende ADL-handelingen leren uitvoeren. Met deze ondersteunende handelingen kan ik werkzaamheden wegnemen bij de collega’s in de zorg op de dagen dat dit nodig is. Tijdens de cursus oefenden we de verschillende handelingen op een pop, dus het was de eerste keren best spannend om bewoners te helpen bij het wassen en aankleden. Ik liep eerst een aantal keer mee met een collega en kreeg alle ruimte om te wennen, wat echt heel fijn was. Nu is mijn functie een combinatie van huishoudelijke werkzaamheden en taken als zorgassistent. Ik begin ’s morgens om 07:00 uur en help mensen bij het wassen en aankleden en het aantrekken van steunkousen. En ik maak voor sommige bewoners een ontbijtje klaar. Om 11:00 uur begin ik met mijn werkzaamheden in de huishouding, en rond 15:00 uur zit mijn werkdag erop.

Als zorgassistent heb ik nog meer persoonlijk contact met de bewoners. Dit vind ik ook het allerleukste aan mijn werk. Ik neem altijd de tijd om een praatje te maken en ik probeer er ook altijd wat humor in te gooien. Vaak ben ik de eerste persoon die de bewoner in de ochtend ziet, dus ik ben mij er van bewust dat ik de toonzetter ben voor de rest van de dag. Soms is het erg druk en heb ik haast, maar ik probeer dit niet te laten merken. Ik geniet van de verhalen over vroeger en van de dankbaarheid van de mensen wanneer ik ben geweest. Natuurlijk zijn er soms ook dingen die lastig zijn, bijvoorbeeld wanneer ik iemand niet teleur wil stellen maar tegelijkertijd ook mijn eigen grenzen moet bewaken. Maar wanneer ik uitleg waarom iets niet kan is daar gelukkig bijna altijd begrip voor. Dit werk geeft mij heel veel voldoening, waardoor ik vrijwel iedere dag met een lach op mijn gezicht naar huis ga.

Al met al heeft mijn bijbaan bij de Nudehof er dus voor gezorgd dat ik mijn passie heb gevonden: werken in de ouderenzorg. Toen ik een interne vacature voorbij zag komen voor de opleiding tot helpende plus heb ik daarop gesolliciteerd. Mijn uiteindelijke doel was toen al wel om verpleegkundige te worden, maar ik wilde het in kleine stapjes doen. Tijdens een gesprek met een opleidingsadviseur en leermeester van Opella werd duidelijk dat ik ook direct de opleiding tot mbo-verpleegkundige kon volgen en dat dit wellicht beter bij mij past. Op deze manier kan ik wanneer alles meezit over drie jaar al verpleegkundige zijn. Het was wel even omschakelen, en ik heb het eerst goed besproken met mijn familie en vriend. En toen besloot ik om de uitdaging aan te gaan. Mijn vriend heeft zich dit jaar laten omscholen tot buschauffeur, dus dit is voor ons allebei een bijzonder jaar waarin we beginnen met nieuwe dingen. Mooi dat we dit samen kunnen meemaken en elkaar hierin kunnen steunen.

Ik ga met een heel blij gevoel aan de opleiding beginnen, omdat ik voor het eerst sinds lange tijd echt weet wat ik wil en waar ik naartoe werk en ik er voor de volle 100% achter sta. Het is heel anders dan wat ik tot nu toe heb gedaan, dus het zal best pittig zijn. Maar ik verwacht ook op een positieve manier uitgedaagd te worden en veel ervaring op te doen. Tijdens de opleiding zal ik op verschillende plekken binnen Opella aan de slag gaan. Zo hoop ik erachter te komen welke doelgroep het beste bij mij past, maar dat ik binnen de ouderenzorg blijf werken staat voor mij in elk geval vast!

De bewoners reageren heel positief wanneer ik vertel dat ik de opleiding ga volgen. Maar ze vragen ook direct of ik dan wel op de Nudehof blijf. Gelukkig kan ik antwoorden dat dit de komende periode in ieder geval nog zo is. In februari zal ik mijn opleiding vervolgen op Torckdael, een verpleeghuis van Opella waar mensen met dementie wonen. Hoe de rest van mijn opleiding eruit ziet is nu nog een verrassing. Als ik vooruit kijk, hoop ik over vijf jaar getrouwd te zijn met mijn vriend, samen een huis te hebben gekocht en een reis door Amerika te hebben gemaakt. Daarnaast hoop ik natuurlijk dat ik mijzelf dan verpleegkundige mag noemen, en dat ik werkzaam ben op een plek waar ik het net zo naar mijn zin heb als nu op de Nudehof!’

Benieuwd welke mogelijkheden Opella jou te als (zorg)professional te bieden heeft?